αννέομαι

ἀννέομαι (Α)

ανατέλλω («Οὐδ' ὅπῃ ἠέλιος φαεσίμβροτος εἶσιν ὑπὸ γῆν, οὐδ' ὅπῃ ἀννεῖται»

Όμηρος).

[ΕΤΥΜΟΛ. Επικός τ. του ανανέομαι «ανατέλλω»].